เป็นที่ทราบกันดีว่าผ้ากันเปื้อนนั้นเป็นอุปกรณ์ที่มีไว้สำหรับช่วยป้องกันคราบสกปรกที่เกิดจะมาติดเสื้อผ้า
แต่แท้จริงแล้วใครจะรู้บ้างว่าผ้ากันเปื้อนนั้น
ก็เป็นอีกหนึ่งอุปกรณ์ที่มีให้เลือกใช้งานได้หลากหลายรูปแบบตามความต้องการ แต่จะมีแบบไหนบ้าง และผ้ากันเปื้อนแบบไหม
เหมาะกับการใช้งานในรูปแบบใด วันนี้บทความของเรามีข้อมูลตรงนี้มาฝากกัน ดังนี้
เริ่มต้นที่ผ้ากันเปื้อนแบบครึ่งตัว
ที่นิยมใส่กันเพื่อความเป็นระเบียบสวยงาม
เป็นผ้ากันเปื้อนที่ได้รับความนิยมมาตั้งแต่ยุคแรก เน้นการสวมใส่เพื่อความสวยงามเป็นระเบียบมากกว่าการป้องกันคราบสกปรก
ต่อกันด้วยที่ผ้ากันเปื้อนแบบเต็มตัว
เป็นผ้ากันเปื้อนที่คลุมตั้งแต่เหนือลำตัวลงมาถึงเข่า
สามารถช่วยป้องกันการเกิดคราบสกปรก หรืออันตรายระหว่างการทำอาหารได้
ผ้ากันเปื้อนแบบพินาฟอร์ (Pinafore)
ผ้ากันเปื้อนสำหรับเด็ก มีต้นกำเนิดมาจากฝั่งยุโรป
เป็นผ้ากันเปื้อนแบบเต็มตัวมีลักษณะเป็นชุดลูกไม้ จึงเหมาะกับเด็กผู้หญิง
ผ้ากันเปื้อนแบบคอปเลอร์ เป็นผ้ากันเปื้อนแบบคลุมรอบตัว
และมีสายรัดเพื่อเพิ่มความกระชับ
สามารถป้องกันคราบได้แบบทั้งตัวส่วนมากมักเห็นกันในธุรกิจอุตสาหกรรมโรงงาน
เช่นโรงงานแช่แข็ง หรือโรงงานสี หรืออุตสาหกรรมการผลิตยา
ผ้ากันเปื้อนแบบคัปโปงิ เป็นชุดกันเปื้อนแบบมีแขนของญี่ปุ่น
จากเดิมนิยมใส่กันสำหรับป้องกันคราบสกปรกของกิโมโน หากในปัจจุบัน
นิยมนำมาใช้ในโรงงานอุตสาหกรรม
ผ้ากันเปื้อนแบบมะเอะกะเกะ เป็นผ้ากันเปื้อนที่นิยมใช้กันเปื้อนบริเวณหน้าขา
มีรูปแบบเป็นผ้าสีขาว มักใช้กันในกลุ่มของซามูไรและพ่อค้า
ผ้ากันเปื้อนแบบบิ๊บ
เป็นผ้ากันเปื้อนที่พบเห็นกันได้ทั่วไป
มีลักษณะเป็นผ้าปิดด้านหน้าและมีสายคาดแขวนคอขนาดเล็กพร้อมกันมีเชือกรัดบริเวณเอว
มีกระเป๋าด้านหน้าเพื่อบรรจุเครื่องมือ หรืออุปกรณ์ต่าง ๆ
ผ้ากันเปื้อนแบบทักซิโด้
เป็นผ้ากันเปื้อนที่มีการดีไซน์ออกมาให้เหมือนกับสูททักซิโด้
นิยมใช้กันในโรงแรมหรือภัตตราคารระดับพรีเมียม
ผ้ากันเปื้อนแบบ 4 Wayเป็นผ้ากันเปื้อนที่พ่อครัวนิยมใช้
มีลักษณะเป็นผ้ากันเปื้อนแบบพันรอบเอว เพื่อให้สะดวกต่อการเช็ดทำความสะอาดมือระหว่างการทำอาหาร
ผ้ากันเปื้อนแบบBistro ผ้ากันเปื้อนที่มีความยาวครึ่งเข่า
มีช่องกระเป๋าด้านหน้าพร้อมผ้ามัดเอว นิยมใช้กันในกลุ่มร้านอาหาร หรือภัตตราคาร สามารถดูรายละเอียดได้ที่ https://www.tumblr.com/reblog/156927920054/DgfDxf9q
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น